Maryja wtajemnicza kobietę w odkrywanie własnej tożsamości. Zaświadcza, że sama kobiecość jest darem łaski. Przypomina, że kobieta najpierw została stworzona "dla Boga" a potem "dana" mężczyźnie "jako pomoc", przede wszystkim w "byciu człowiekiem". Godność kobiety, a tym samym jej duchowość, związana jest ściśle z miłością, jakiej ona doznaje i którą obdarza. Wśród darów kobiecego serca wyróżnia się zdolność do otwartości na "Innego", którą odkrywa mężczyzna dzięki swej matce, siostrze, małżonce. Swoim wewnętrznym bogactwem kobiety obdarowują z radością i lękiem, gdyż wartość takich darów jest trudniej dostrzegalna.
Maryja jest lustrem dla rozpoznania prawdziwości kobiecej twarzy. Czystość Jej serca odsłania "tajemnicę nieprawości", jaka "triumfuje" w postaci zła w dziejach świata. W bliskości Maryi serce kobiety jest pouczane o grzechu, który zawsze obraża obdarowującego Boga. Wobec "Tajemnicy nieprawości", w której uczestniczy każdy, kto nie przyjął miłości prawdy, aby dostąpić zbawienia (2Tes 2,10), zasadniczym powołaniem kobiety staje się służba zbawieniu, nierozerwalnie związana ze służbą życiu, które w szerokim pojęciu oznacza sprzeciwianie się śmierci. A to dokonuje się przez łaskę cierpienia, przyjęcia której uczy Współcierpiąca.
Zbawienie przychodzi w świętości. W Bogu kobieta jest bardziej zdolna do tego, aby zbliżyć się do istoty świętości i istnienia. Dokonuje się to mocą pokory, która jest sztuką odnajdywania swego własnego miejsca. Dlatego prosi o wstawiennictwo Maryję, by mogła zrealizować macierzyński charyzmat zradzania Chrystusa w "zniszczonych duszach". To związanie każdej kobiety z kontynuacją życia wyraża wrodzoną intymność przyjęcia przez kogoś i przyjmowania kogoś w siebie. Tę macierzyńską funkcję kobiety realizują w małżeństwie, w życiu zakonnym, albo na innych drogach, które istniały lub które są do odkrycia.
Maryja współdziałająca z Łaską jest obrazem kobiety włączonej przez Boga do wypełnienia Jego zamysłu miłości nie jako bierne narzędzie w rękach artysty, ale jako osoba oddzielnie cała, wolna, pouczona przez samego Boga, który prosząc o współdziałanie "Jej woli i wiary" wzywa Ją, by stała się Jego "współpracowniczką". Tę współpracę oddaje Ewangelia wg św. Jana, ukazująca Matkę Jezusa i inne kobiety jako "zwiastunki tajemnicy". Kobieta przyzywa tajemnicę, przyciąga ją, wyprzedza lub wprowadza mocą łaski, nawet w pewien sposób jest jej sprawcą.
Człowiek nie zrozumie siebie bez Chrystusa, kobieta nie zrozumie samej siebie ani kim jest, ani kim ma być - bez Maryi. Bez względu na dystans, jaki dzieli kobietę od Maryi, można mieć pewność, że zachodzi tajemniczy związek pomiędzy tym, co w Maryi, jest z Boga, a tym, co w kobiecie tworzy Boga. Jak podczas spotkania Maryi z Elżbietą, tak w prawdziwej bliskości Maryi z każdym człowiekiem, z kobietą, to co jest z Boga, doznaje poruszenia.

www.psj.net.pl